ในปี ค.ศ. 1789 ชิโกนะ (ชื่อในวงการของนักมวยปล้ำซูโม่) "ไรเด็ง" ซึ่งมีความหมายว่า "สายฟ้าฟาด" ปรากฏในอันดับบันซูเกะ แม้ว่าไรเด็งจะยังไม่ได้เปิดตัวจนกระทั่งฤดูใบไม้ร่วงปี ค.ศ. 1790 ไรเด็งได้รับการจัดอันดับเป็นเซกิวาเกะ มีสถิติที่ดีที่สุดในบาโชะ (การแข่งขัน) โดยไม่เคยแพ้ หลังจากการเสียชีวิตของทานิกาเซะ ไรเด็งได้การเลื่อนอันดับเป็นโอเซกิในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1795 ซึ่งเป็นอันดับที่ไรเด็งรักษาไว้เป็นเวลาเกือบ 17 ปี ระหว่างเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1793 ถึงเมษายน ค.ศ. 1800 ไรเด็งทำสถิติดีที่สุดในทุกการแข่งขันที่เข้าร่วม นำหน้านักมวยปล้ำซูโม่ผู้ยิ่งใหญ่คนอื่น ๆ ในยุคนั้นอย่างทานิกาเซะ และโอโนงาวะ คิซาบูโร[2] หลังปี ค.ศ. 1800 ไรเด็งยังคงมีสถิติเหนือกว่า กรรมการซูโม่ถึงกับไม่อนุญาตให้ไรเด็งใช้ท่าถนัดที่ชอบใช้เพื่อให้การแข่งขันน่าติดตาม[3][4]

จากการแข่งขันทั้งหมด 35 รายการที่ไรเด็งเข้าร่วม (เวลานั้นมีเพียง 2 บาโชะต่อปี) ไรเด็งมีสถิติที่ดีที่สุดไม่ต่ำกว่า 28 รายการ มี 7 รายการที่ไรเด็งชนะโดยไม่พ่ายแพ้หรือเสมอแม้แต่ครั้งเดียว โดยรวมแล้วไรเด็งชนะทั้งหมด 254 ครั้ง และแพ้เพียง 10 ครั้ง อัตราการชนะอยู่ที่ร้อยละ 96.2 ซึ่งเป็นสถิติสูงสุดตลอดกาล[5] ช่วงเวลาที่ชนะติดต่อยาวนานที่สุดของเขาคือ 11 การแข่งขันติดต่อกัน หรือทั้งหมด 44 ครั้ง อย่างไรก็ตาม ความชนะเลิศของไรเด็งได้รับการยกย่องอย่างไม่เป็นทางการจากสมาคมซูโม่ประเทศญี่ปุ่น ก่อนที่ระบบยูโชในปัจจุบันจะก่อตั้งในปี ค.ศ. 1909 จึงไม่มีการมอบถ้วยรางวัลสำหรับสมรรถนะส่วนบุคคลในการแข่งขัน